Daar ben ik weer met een nieuw deel in de reeks onvergetelijke dingen die ik at in Japan! Voorlopig komt er nog geen einde aan al het lekkers dat ik met jullie wil delen. Met dit keer o.a. udon in de bossen, een ijsje dat onze knorrende magen wist te redden en zelfs een paar fijne vega ervaringen!
Kinder Udon in Dazaifu
Dazaifu Tenmangu heeft een speciaal plekje in mijn hart. Het was in 2011 (tijdens mijn eerste reis naar Japan) één van de eerste Shinto heiligdommen die ik bezocht en heeft echt indruk op me gemaakt. Dus toen we in 2023 terug gingen naar Fukuoka was ik vastbesloten ook terug te gaan naar Dazaifu.
Want niet alleen is de schrijn zelf erg mooi, de straat er naartoe zit bomvol lekkere eettentjes, winkeltjes, streetfood en meer. Ook de omliggende natuur is prachtig. De perfecte plek om je een dag lang goed te vermaken en heel veel lekkere dingen te eten!
En hoewel er nog wel tig dingen zijn de we gegeten hebben op onze dag daar, heeft deze kinder udon de meeste indruk gemaakt.
Een stukje de bergen op, verstopt tussen de bomen vonden we namelijk een klein restaurantje waar we buiten konden eten, op kleine verhogingen. Maar nadat we al zoveel streetfood hadden gegeten, had ik niet zoveel trek meer en bestelde daarom de kinder udon.
Dit onder hartelijk gelach van de lokale obaasan (oude dame) die mijn bestelling opnam. Die vond het duidelijk prachtig dat een volwassen vrouw (en dan ook nog zo’n lange, blonde dame) een kleine kinderportie bestelde. Maar ik was er blij mee. Het was precies genoeg en ik heb er heerlijk van genoten terwijl de zon door de bladeren op ons scheen.
Vegan Sushi in Osaka
Het is niet altijd makkelijk om vega(n) eten in Japan te vinden, zeker buiten grote steden of centra. Dus toen we in Osaka een willekeurig restaurantje tegenover het hotel binnenstapte was ik ontzettend verbaasd een vrijwel volledige vega(n) kaart tegen te komen! Er was zelfs vegan sushi!
We hebben o.a. gefrituurde yams, gemarineerde shiitake, enoki-truffel pizza en natuurlijk de vegan sushi geprobeerd. Welke verrassend lekker en smaakvol was. En waar ze ook nog een leuk “spelletje” van hadden gemaakt waarbij je kon raden waar alles van gemaakt was. En dat was nog verbazingwekkend lastig eigenlijk.
Hoewel niet alles 100% een vervanging was voor vis kwamen ze erg dicht in de buurt en was het sowieso enorm smaakvol. We hebben dan ook nog staan twijfelen een tweede portie te bestellen, maar we hadden nog zoveel ander lekkers besteld dat we simpelweg geen plek meer hadden.
Maar ik kan vol overtuiging zeggen dat dit de meest onvergetelijk sushi is die tot nu toe hebben gegeten in Japan!
Honey Comb IJs in Yanagawa
Dit Honey Comb ijsje zit er misschien niet zo indrukwekkend uit, maar was voor ons een life saver! We waren namelijk op een boottocht door Yanagawa geweest en wilden daarna ergens unagi (paling) eten, het gerecht waar deze plek bekend om staat.
Jammer genoeg zaten we nét tussen de lunch en dinertijden in. En dan zit alles dus potdicht in Japan. Tenminste in kleinere dorpen zoals hier wel.
Gelukkig was de lokale ijssalon nog wel open en konden we een ijsje halen om onze magen nog een beetje te vullen. En wat een ijsje was het! Heerlijk zoet, met echte stukken honingraat!
En die unagi? Die hebben we uit de automaat gehaald voor op de weg terug!
Yuba in Minobu
Een verblijf in een ryokan – een traditionele herberg – is iets dat ik iedereen aanraad in Japan. Het is een unieke ervaring en zeker als foodie niet te missen. Het ontbijt en diner zit namelijk vaak inbegrepen in je verblijf en bestaat uit het beste dat de Japanse keuken te bieden heeft.
Dit keer was het extra bijzonder want we verbleven in Minobu in een oude, Boeddhistische tempel genaamd Kakurinbo. Aangezien Kakurinbo onderdeel uitmaakt van een Boeddhistische tempel is het eten vrijwel volledig vegan. Een enkele uitzondering daargelaten.
In dit geval is de lokale specialiteit een ingrediënt/gerecht genaamd Yuba, dit zagen we dus veel terug in de maaltijd. Yuba is het “velletje” dat ontstaat op sojamelk wanneer je deze verhit. Dat klinkt misschien niet zo smakelijk, maar dat is het wel!
De maaltijd die we geserveerd kregen was een stoofpotje (nabe) van sojamelk, tomaat, tofu, kool en shimeji paddenstoelen met daarbij een aantal kleine gerechten. Namelijk natto (gefermenteerde sojabonen) met gefrituurde yuba, seizoensgroente met yuba, yuba met zeewier en wasabi, zoete aardappel en een jelly van agar agar (een soort gelatine maar dan van zeewier) met sesam en sojamelk.
Daar bleef het echter niet bij! Er volgde ook nog een gestoomd gerechtje van glutinous rijst met yuba en sakurablad en een gemengde tempura van maitake paddenstoelen, een berggroente waar ik de naam van ben vergeten, natto en mochi met zeewier. Zoals gebruikelijk bij dit soort maaltijden sluit je het geheel af met rijst en (miso)soep.
In dit geval volgde er ook nog een “echt” toetje; namelijk een softijsje gemaakt van sojamelk met drie soorten vruchtentoppings, gemaakt van lokaal gekweekt fruit. Je kunt je voorstellen, we ontploften aan het einde! Maar wat was het genieten.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de locatie zelf. De eetzaal van Kakurinbo keek uit op de tuin met koivijver, welke ook in het donker subtiel verlicht werd en je vanaf je tafel perfect kon zien. Alle tafels en stoelen stonden namelijk zo dat de gasten rechtstreeks op de tuin konden uitkijken. Wat wil een mens in Japan nog meer?
Zwarte Curry in Nunobiki Herb Garden
De Nunobiki Herb Garden is een schitterende verzamelingen tuinen op de bergen van Kobe. Je gaat er heen met een kabelbaan en kunt er genieten van heel veel bloeiend moois én mooie uitzichten over de stad. Daarnaast staat deze plek bekend om haar unieke zwarte curry, welke wordt geserveerd met verse kruiden en bloemen, rechtstreeks uit de lokale tuinen!
De curry krijgt haar diepzwarte kleur mede door het gebruik van zwarte sesam en koffie. Twee ingrediënten die je niet veel terugziet in curry. En hoewel ik de curry zelf stiekem niet heel veel anders vond was het wel een heerlijk curry! Vooral omdat we hem aten met een ijskoud biertje op een fijne lentedag.
Daarbij was de diepzwarte kleur ook echt wel opvallend te noemen, zeker in contrast met de gekleurde bloemetjes en kruiden. Al had ik er daar stiekem nog wel meer van willen hebben.
Bonus: lemon sour cocktail
Lemon sour is één van mijn favoriete alcoholische drankjes in Japan. Ik heb hem al eens genoemd in een “onvergetelijke dingen die ik at” post, maar ook tijdens mijn reis in 2023 dronk ik een lemon sour die me bij is gebleven!
Op de straten van Yokohama ChinaTown mocht ik weer genieten van deze Japanse cocktail met shochu (Japanse gedistilleerde drank die wat weg heeft van vodka), bruiswater, citroensap en schijfjes citroen. Maar wat maakte deze specifieke lemon sour zo bijzonder? Het gezelschap!
We hebben er heerlijk staan ouwehoeren en kletsen met een bonte mix van andere toeristen en Japanners terwijl we aan het wachten waren op de bestelde snacks bij dezelfde tent. Gefrituurde inktvis op een stokje in dit geval. Dit duurde nogal even en daarom dronken we met z’n allen wat versnaperingen en kletsten we lekker over alles wat we gedaan hadden die dag.
Dat in combinatie met de ondergaande zon, de gezelligheid en omringd door de geuren van al het lekkers in ChinaTown maakte het dat ik deze lemon sour niet snel meer ga vergeten. En dat doet me er aan denken… ik heb nog meer lekkers uit Yokohama ChinaTown om te delen, maar meer daarover in een volgend deel dan maar!
Andere onvergetelijke dingen die ik at
Benieuwd naar alle andere onvergetelijke dingen die ik at in Japan? Dan hebben we nog een hoop lekkers voor je in petto! Dit is (zoals in de titel genoemd) namelijk alweer deel 7! Met nog meer delen onderweg.
Maar tot die tijd kun je echter de de andere delen nog eens lezen! Mocht je ze gemist hebben, lees dan hier de voorgaande delen: Deel 1 | Deel 2 | Deel 3 | Deel 4 | Deel 5 | Deel 6 |
